- Lorem ipsum
- Utwór jest związany z mitem o rodzie Labdakidów. Sofokles napisał „Antygonę” kilka lat po wojnie z Persami, dla trudnych dla Aten czasach. Sofokles czuł się patriotą – chciał podnieść na duchu Ateńczyków i podkreślić wartość demokracji ateńskiej. Ateny w tym czasie walczyły ze Spartą i Tebami o dominację na Peloponezie. W „Antygonie” Sofokles skrytykował niedemokratyczne ustroje innych poleis, w szczególności tyranię.
Racje w sporze Antygona - Kreon
Racje Antygony |
Racje Kreona |
Należy szanować prawo boskie i uznawać jego wyższość nad ludzkim. |
Antygona złamała zakaz Kreona. |
Antygona kieruje się miłością do brata. |
Prawo królewskie powinno być ważniejsze niż prawo boskie. |
Antygona chce bronić honoru swojej rodziny i zwraca się do siostry: „Teraz się ukaże czyś godna rodu, czyś wyrodną córą”. |
Nie chce by Antygona łamała prawo bezkarnie („Dura lex, sed lex”). |
Wskazuje na pokrewieństwo siostry z bratem i odwołuje się do religii – „Tak brata mego dodam – i twego, bo wiarołomstwem nie myślę się kalać”. |
W konflikcie z Antygoną nie może zhańbić się porażką (by zatrzymać szacunek i władzę) |
Value |
Nie może przegrać z Antygoną - kobietą. |
Ważny cytat
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić. - Antygona
Przyczyny bratobójczej walki Eteoklesa i Polinejkesa:
- Złamanie przez Eteoklesa umowy dot. Sprawowania władzy w Tebach.
- Zaatakowanie miasta przez Polinika (Polinik przybył z królem Argos i innymi władcami”.
|
Utwór Siedmiu przeciw Tebom opowiada o tej wojnie.
|
Oblicza miłości w „Antygonie”
- Antygona – była bohaterką pełną miłości. To między innymi miłość kazała jej pochować brata. Kochała też siostrę, miłością prostą, nie życzyła jej źle. W Hajmonie była zakochana, co przejawia się tym, że żal jej umierać. Jedynie miłość do samej siebie Antygona zepchnęła na drugi plan. Dodatkowo, więzy krwi były dla niej najważniejsze. Uważała, że jeżeli Ismena jej nie pomoże, to nie będzie godna swego rodu. W uporze Antygony widać tragizm i fatum. Antygona chce postąpić „słusznie” (w zgodzie ze swoimi ideałami) co doprowadza do tragedii.
- Kreon – Kreon kochał przede wszystkim swojego syna.
- Hajmon – kochał przede wszystkim Antygonę - nie cenił zbytnio miłości Kreona.
