Ars Humanitas
  • Home 🡓
    • Historia
    • Epoki literackie
    • Gramatyka
    • Teoria j. polskiego >
      • Akt komunikacji językowej
      • Pochodzenie j. polskiego
      • Historia j. polskiego
    • Rodzaje i gatunki literackie
    • Antyk Grecki >
      • Iliada
      • Odyseja
      • Król Edyp
      • Antygona
    • Antyk Rzymski
    • Stary Testament >
      • Historia Izaaka i Abrahama
      • Księga Hioba
      • Księga Koheleta
      • Pieśń nad Pieśniami
      • Psalmy
    • Średniowiecze >
      • Rozmowy mistrza Polikarpa ze Śmiercią
      • Lament świętokrzyski
      • Wielki Testament
      • Filozofia - Sredniowiecze
      • Bogurodzica
      • Kronika Polska
      • Pieśń o Rolandzie
      • Dzieje Tristana i Izoldy
      • Legenda o św. Aleksym
    • Renesans >
      • Kochanowski >
        • Treny
        • Pieśni
        • Fraszki
      • Szekspir >
        • Makbet
    • Romantyzm >
      • Faust Goethego
      • Adam Mickiewicz
    • Pozytywizm >
      • Henryk Sienkiewicz >
        • Potop
  • O nas

Akt komunikacji językowej

Akt komunikacji językowej - przekaz językowy skierowany w określonej sytuacji przez nadawcę do odbiorcy.
  • Warunkiem zaistnienia aktu komunikacji językowej jest nadawca i odbiorca​!
Obraz
Obraz
Definiując funkcje tekstów językowych, należy zacząć opis od słów: „Funkcja [...] to wypowiedź językowa związana z [...]
Funkcje tekstów językowych:
  • ​komunikacyjna (informatywna) - teksty mają podawać definicję, ogólne informacje, bez emocji, przeżyć, np. „Pada deszcz.”
  • ekspresywna - pokazuje emocje nadawcy, które są przekazywane odbiorcy: zdrobnienia, wykrzyknienia, urwane zdania, np. relacje „na żywo”, wyrażenia wartościujące emocje, np. „Boli mnie ząb!”.
  • impresywna - wykorzystywana w przypadkach, gdy nadawca chce wpłynąć na odbiorcę, np. na zmianę jego stosunku do czegoś lub rozkazując, np. „Naszej sąsiadce trzeba pomóc”.
  • fatyczna - nawiązanie kontaktu ze słuchaczem. Funkcję tę pełnią wypowiedzi lub ich elementy, których używamy po to, by nawiązać, podtrzymać lub zakończyć kontakt językowy, np. „Cześć, Anno!”
  • poetycka - zwraca uwagę odbiorcy na sam komunikat - na jego formę, właściwości jego budowy, brzmienie poszczególnych słów. Jest nierozerwalnie związana ze stylem artystycznym, np. „O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...”
  • metajęzykowa - koncentruje się na opisie języka (opisywanie języka za pomocą języka), np. na znaczeniu wyrazów („Co to jest  «przesłanka»?”) lub np. „«Pisać» to czasownik przechodni niedokonany”.
  • magiczna - nadawca stara się za pośrednictwem wypowiadanych słów wpłynąć na otaczający go świat i stworzyć określoną sytuację, np. „Stoliczku, nakryj się” lub w życzeniach, np. urodzinowych.
  • poznawcza - dominują w niej informacje o świecie i fakty. [podobna do komunikatywnej]
  • sprawcza - rodzaj wypowiedzi (formuły, zwroty), w wyniku której zmienia się czyjaś sytuacja, np. pod wpływem przysięgi.
Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Home 🡓
    • Historia
    • Epoki literackie
    • Gramatyka
    • Teoria j. polskiego >
      • Akt komunikacji językowej
      • Pochodzenie j. polskiego
      • Historia j. polskiego
    • Rodzaje i gatunki literackie
    • Antyk Grecki >
      • Iliada
      • Odyseja
      • Król Edyp
      • Antygona
    • Antyk Rzymski
    • Stary Testament >
      • Historia Izaaka i Abrahama
      • Księga Hioba
      • Księga Koheleta
      • Pieśń nad Pieśniami
      • Psalmy
    • Średniowiecze >
      • Rozmowy mistrza Polikarpa ze Śmiercią
      • Lament świętokrzyski
      • Wielki Testament
      • Filozofia - Sredniowiecze
      • Bogurodzica
      • Kronika Polska
      • Pieśń o Rolandzie
      • Dzieje Tristana i Izoldy
      • Legenda o św. Aleksym
    • Renesans >
      • Kochanowski >
        • Treny
        • Pieśni
        • Fraszki
      • Szekspir >
        • Makbet
    • Romantyzm >
      • Faust Goethego
      • Adam Mickiewicz
    • Pozytywizm >
      • Henryk Sienkiewicz >
        • Potop
  • O nas